Zagrijavanje za Noć vještica na Netflixu uz serijsku hororsku dramu “Pad kuće Usher” dobilo je i filmski produžetak s horor komedijom “Konferencija” (“Konferensen”/”The Conference”). Netflix s “Konferencijom” želi parirati komičnom slasheru “Totally Killer” u produkciji konkurentskog Amazona.
“Apsolutni ubojica” spaja “Vrisak”, “Noć vještica” i “Povratak u budućnost”, prethodno spojene u “Sretnom danu smrti 2”. “The Conference”, pak, miksa recentni trend satiričnih, antikapitalističkih filmova (“Parazit”, “Spremni ili ne”, “Trokut tuge”, “Meni”, “Nož u leđa 2”) i klasične slasherske horore poput “Petka 13.” i “Znam što si radila prošlog ljeta”.
Sličan miks napravio je prije petnaestak godina “Oružani masakr” ili “Severance” i poslužio kao najveći uzor za “Konferenciju” s premisom o team buildingu na izoliranome mjestu koji polazi po zlu. Premisa je više-manje ista, samo što aktualni švedski film redatelja i koscenarista Patrika Eklunda potencira satiriziranje korporativne kulture i antipoduzetničku klimu kako bi se nadovezao na recentni filmski trend i osudio “kapitalističke svinjarije” kakve rade njegovi likovi.
Kod Eklunda na team building, tj. radnu konferenciju u hotel u napuštenom kampu dolaze šefovi i zaposlenici korporacije koji su preoteli zemlju i srušili obiteljske farme lokalaca da bi na tome mjestu sagradili šoping-centar, pritom ne prezajući od marčapijanja. Ne smeta im ni to što se većina lokalaca u peticiji izjasnila da je protiv šoping-centra, zbog čega će neki od nesretnih farmera počiniti i samoubojstvo iz očaja.
“Moraš razbiti jaja da bi napravio palačinke”, komentira jedan od zaposlenika korporacije. Nisu svi takvi, primjerice Lina (najpoznatije ime u ekipi Katia Winter; “The Boys”, “Dexter”, “The Wave”). Lina je bila na bolovanju i dovodi u pitanje ugovore koje nije potpisala, ističući se poštenjem u odnosu na beskrupulozne šefove sklone malverzacijama i ostale zaposlenike željne penjanja na korporativnoj ljestvici pod svaku cijenu koji će doživjeti scenarij iz slasher horora.
Netko ubrzo počinje ubijati kapitaliste, koristeći raznorazna oružja i oruđa poput slasherskih prethodnika (brodski motor, mačeta, motorna pila...), a i skriven je pod maskom kao Jason Voorhees, Michael Myers, Leatherface i njima slična ekipa. Maska nije hokejaška, ali je na valnoj duljini s onom iz “Happy Death Day”, hororski spoj duha Caspera i Ghostfacea, istovremeno jeziva i blesava s beživotnim očima i poluisplaženim jezičićem koji proviruje kroz zamrznuti osmijeh.
Podsjećajući maskom i “outfitom” na nekakvog Kekeca iz pakla, ubojica je prilično nemilosrdan u egzekuciji ljudi, no takav je i korporativni svijet, samo što “ubija” žrtve na drukčije načine. Iako netko kaže “ne petljaj politiku u sve”, politika je upetljana u “The Conference”, davajući određenu težinu filmu koji ne uspijeva uvijek pronaći balans između kontrastiranih žanrova da bi postao transžanrovski instant-klasik, naprotiv na trenutke horor i komedija imaju prilično neuravnotežen tajming.
Žanrovi su najbolje povezani u crno-i-crveno-humornom montažnom prijelazu s krvavog ubojstva na kečap posut po pireu, ali redatelj ima bolji osjećaj za horor od smisla za humor, premda je evidentno kako u komediji traži određeni predah da gledatelj lakše izdrži masakr. Team building motornom pilom.